FATİH (10)

El büyüklüðünde yuvarlak Konserve Kutu içinde
"ince Mum ýþýklý" Fener’le
baþlar Fatih’te
Ramazanýn 27.nci Gecesi
"Fakir Çocuklarýn Kandil Konseri";
"- Yaðlý Kapý, Mumlu Kapý,
arkasý Ulu Kandil Kapýsý.
Merdivenden iniyor, Pabucunu giyiyor,
Beþ-Para olsun, On-Para olsun, Haným Teyze saðolsun.
Saðolsun-da-varolsun.
Özenirim;
"- Keþke Fakir olaydýmda,
yaðlayaydým Hacý Kapýlarýný!
derim.

Tokmaklar Davulcu, Savur’u,
Köpekler hav’lar, U’lur.
"- Hoþt!" Ritminin içine
"Küt" diye bir Tekme konur;
"- Au, Vauuu!
Davulcu Mani’ye devam eder;
GÜM GÜM DE, GÜM GÜM
"- Hoþgeldim Mah’lenize."
DUM-daka, DUM-daka
"- Elimde Davul Yüküm."
týkýr da, týkýr-týkýr.
"- A, benim Bacýlarým,"
týk.
"- Aða Beyim,"
GÜM!
"- Selamun Aleyküm!"
GÜM GÜM DE, GÜM GÜM!

Gelir Arife, birde Bayram Namazý.
Ben, Küçük Kardeþim ve Babam kalkarýz
Sabahýn Kör’ünde Abdest almaya.
Kýþtýr, karanlýktýr, soðuktur;
"- Buz gibi, brrrr!"

Kahvaltýsýz-Aç Gövdelerimizi taþýrýz Camii’ye,
herkesin-Koltuk-Altý’nda bir Seccade,
Kafasýnda ise ayný Bahane;
"- Ýçeride Yer yoktu,
Camii Avlusu çok soðuktu..."
En yakýn Kahvede alýrýz Soluðu,
Bayram Namazý bitene kadar.

Anam okur Yüzümüzden
Babamýn Tembihini.
Babam ise bilir,
Küçük Kardeþimin
"Yalan söylemeyi hiç beceremiyeceðini"

Sosyal Medyada Paylaşın: