ay,
yavaþ yavaþ inceliyor
aþkýndan,
ve boðazýn buðusu
sýrlýyor yýldýz yokuþu’nu
artýk
nadasa býrakýlmýþ gözlerim var benim.
gül devrini çoktan tamamlamýþ dudaklarým,
/ yetim.
acizim…
telvesi yüreðime çökmüþ bu ayrýlýðýn elinden
sýðýndýðým bütün koylar sýð geliyor.
bilmiyor iþte bu þehir
senin gibi/
dudaðýmdan öpmeyi.
gül sevdalý leylim...
/ mai /
songül doðan