Yokluk tamah etti ,ruhum baþka kimliklerdeyken
Göz yaþý çukurlarým ,bertaraf etti seni
Gidiþine ne ýþýklar yakmýþtým,þehirlerimde
Ellerinde ütopyalarla geziyordu,küçük kýzlar
Gençliðim geldi aklýma,çizgilerimi unuttum ruhumda ki
Her yýkýlýþýma,bir güneþ toplardýn bel ki ama?
Hiç güneþ toplanýrmý,inanç fakiri oðlan.
Henüz daha yirmisindeydi,gençlik
Gözlerinin ýþýgýný,gökteki kristallerden alan
Hani þu asýlý olan ve hiç düþmeyenlerden
Ne sýrra kadem doluydu yaþamým,parmak uçlarýmda karýncalarken
Kulaklarýmda bir sessizlik gebeydi,ne hasrettim oysa.
Ne yangýnlarým vardý,kendi nefsimde ne ýþýklarým
Ne ay ne dolunay istemezdi ömrümün çiçek yapraklarý
Geçti yýllarým, en tazesindeyken yaþýnýn
Zamana bir dur bulunamadý,daha yorgundu ahlarým
Artýk daha uzaktý kendinden.
Geceyi demledim gözlerimde,
Kainattan aldým duruþumu.
Sizler vardýnýz þiirlerim,gün eteklerini dökerken dallarýma
Huzuru gösterirdim kainata gülüþümde,gamzelerimle
Her an’a ,sevdayý aþýlardý,kahve gözlerim
Keþkeleri azad edeli çok oldu,piþmanlýklarýda
Her yeni günde umudu saðarken uzaklarda.
Rimellerim akýyordu,
Sigara dumanýna hapsettiðin gençliginin ,göz yaþlarýyla...
SÝyah Ýnci /Yasemin Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.