Bir kez olsun hayatta, içse aþkýn meyini Ne yapsa da bir daha, âþýklar aþka kanmaz. O öyle bir iksir ki, ancak tadanlar bilir Sâkiler içki sunar, aþkýn meyini sunmaz.
Aþk imiþ âþýklarýn, sâdece içeceði Her dem tâze kalýrmýþ, aþk daðýnýn çiçeði Âþýk aþka gelince, olur ateþ böceði Semenderleþir âþýk, aþkýn nârýnda yanmaz.
Gam deðil âþýklara, bedeni açýp, solsun Onun gönlü yeter ki, yârin aþkýyla dolsun Bir an önce Cânân’a, illâki vâsýl olsun Vuslata ermeyince, onun acýsý dinmez.
Mâþuk’una kavuþan, aþka öyle doymuþ ki Gördüðü her rüyâyý, öyle hayra yoymuþ ki Yâr uðruna serini, varý/yoðu koymuþ ki Kellesini kesseniz, âþýk yolundan dönmez….
28/07/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.