G
Bir görüþte derler ya, olan oldu o gece,
Elimden gelen tek þey, düþünmekti sadece... Tutuldu her yaným histen duygudan,
Çekildi altýmdan yattýðým hasýr.
Uyandý bir anda derin uykudan,
Saniye içinde gizlenen asýr...
O an durdu zaman olduðu yerde,
Hedefinde bendim aþk denen ok’un.
Gece, gözlerime çekerken perde,
Yokluk çekmekteyim, koynunda çok’un...
Aradýðýn ben deðil, baþka kapýlara git,
Ne mekan doðru mekan, nede vakit bu vakit... Halim yok dertlerden, endiþelerden,
Bende ümit viran, döngüler kýsýr.
Önce kaldýr beni düþtüðüm yerden,
Sonra gözlerinle kalbimden ýsýr...
Ben ki; yýllaryýlý sevgiye açken,
Bahsetme boþuna halinden tok’un.
Bir damla þefkate, öyle muhtaçken,
Bana bir annenin eliyle dokun...
Ben unumu elemiþ, asmýþým eleðimi,
Görmüþüm aþk elinden bütün göreceðimi... Kaybolsun esrarý sinsin geceye,
Örtsün kapýsýný tek heceli sýr.
Yüreðim dayanmaz bu bilmeceye,
Bu sýr tepede ak, tabanda nasýr...
Ne fallarýma çýk, nede yoluma,
Gezdirme aklýmý ardýndan yokun.
Son defa geceyle girin koluma,
Beni yalnýzlýðýn kabrine sokun...
ahmet turgut atlýk
27.7.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet turgut atlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.