Dönüyor bütün alem bir pervane gibi kendi ekseniyle dönüyor... dururmuyum hiç ben de döndüm beni döndüren þevkle
ya Atlas o kimin aþkýyla deli divane olmuþ öyle ki günlerden farksýzlaþmýþ baðrýnda topladýðý asýrlar
sanýrým ikimizde ayný amaç için dönüyorduk ayný güzergahý kullanmasakta.
ve eðer varlýðý tesadüfi olsaydý þimdiye çoktan yuvarlanmýþtý raylardan aþaðý katettiðin yollardan deðil ama... peki ben durur muydum hiç durur muydum ? inecek var "müsait bir uçurum kenarýnda" der ücretini de bunca zaman aldýklarýna sayar ve bir daha da yüz sürmezdim þu eskimiþ koltuklara
sen hayatsýn ben senin merkezin bir birbirini eksiksiz tamamlayan. her ne kadar, geliþimiz gidiþimizden farklý olsada sonuçta hepimiz Yüce Yaratýcýnýn birer eseriyiz...
Malazgir’li
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.