Angut Kuþu; nedir seni bu kadar üzen,
Hani mutluluðun, nerede önceki neþen?
Hiç eser kalmamýþ, bildiðim eski halinden,
Eþinden mi ayrýldýn, yok mu baþka sýrdaþýn?
Boynun bükmüþsün, dalýp gidiyor gözlerin,
Hiç aklýndan çýkmýyor mu, mazideki günlerin?
Kim bilir; ne anýlarýn var, ne günler yaþadýn?
Anlat bana; olurum senin dostun, sýrdaþýn.
Bir kýsým canlýlar doðarken, bir kýsmý ölür,
Sende olan sadakat, baþka kimde görülür?
Yaþarken kýymetin bilip, vefa gösterenlerin,
Ben de, senin gibi, yanýnda ölmek isterim.
Sevdiðin ölünce; üzülür, boþ boþ bakarsýn,
Ölümü hiçe sayar, ayrýlmazsýn baþýndan.
Ýçin için kanar yüreðin, yaþlar gelir gözünden,
Angut Kuþu; beni de dost bil, gelirim peþinden.
Gün gelir akrep, yelkovanýn da dolaþýr ayaklarý,
Saatler de bir gün susar, kesilir elbet tik- tak’larý.
Benim, senin gibi uðrunda olmasa da kimsem ölecek
Angut Kuþu; bu dizeleri gelecek nesiller de görecek.
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.