Giden gitsin üzülme, sonu gelmez dünyanýn,
Unutmak zor olsa da, alýþýrsýn sakin ol.
Farzet ki ortasýnda, uyanmýþsýn rüyanýn,
Gölgelere takýlma, geçmiþine yakýn ol.
Otursan da sarayda, alçak bakma evlere,
Zenginliði boþver sen, özenme hiç, fakir ol.
Gün gelir saray yetmez, küçük gelir devlere,
Sen temiz tut içini, el gözünde hakir ol.
Yýllarca sürse bile, bir gecenin sabahý,
Umudunu yitirme, küsme sakýn metin ol.
Kovalayýp peþinden, bulamasan ferahý,
Geri dönme yolundan, pes etme hiç çetin ol.
1998
Ahmet Turgut Atlýk