geceydi, narlýsevda boyu kýzýl yaralar çýplak
sesimde ikircikli yaþam ezgisi
bir yol küsmüþüm dizlerim üstüne
bakmýþým, bakmýþým gözlerimde
üþüyen çocuklar sezgisi
bir kuþ gelip kondu aklýma
çatýlar, aðaçlar, aþklar yontu biçimi
heykelim heykelim dudaklarýný kanatsan
tarih su götürmez tabiatýna sevginin
suçumu alýp kan kýrmýzý vurmuþsam kapýna
içimde eskiden kalma çoban ateþi içimde taþra kokusu
eðilip bir yaðmurkuþaðý öpmüþüm saçlarýný
birden þýkýr þýkýr soyunan dalgalar
kýyýda ay topu acýlar sekmesi
gelip örtüsünü aralamýþ dünyanýn
insanlar var, kýrandan, bozandan
insanlardý duvarlar evler arasýnda hüznühar
yaþamak bir oyuncak gibi*
nasýl ki düþüyorsa civasý biten tüccar kelebekleri
böyle ihbarladým önce çocuk kalmak deliliðimi
-I-
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.