Bitkin suya düþen Hilal verdi haberini Düþ müþsün… Hem bana hem yalnýzlýða Gözümü bile kýrpmadým oysa Nasýl oldu bilmem Bilsem de söylemem zaten
Gün düþünce, Kýzaran toprak doðurmuþ beni Sarý baþak dememiþler ki adýma Kuru taþ emzirmiþ Damla damla… Ya ölüm ya güne dönüm Bildiðimi derim ya Ýster duy Ýster aðla…
Ulumasý yetiþiyor Ter’ü taze ayrýlýklarýn Nikâhým var bu gece yine Yýldýz þahit Gece memur Ölmeye iþtiyakým var Mýsralar boyunca Ölüm, Gelmeye mecbur Deðilse yalan sabah olunca…
Sana senli bir gecenin içinde Bir kere daha bak Bir damlanýn ardýndan Yahut bir pencere camýndan Ýyi bak uzaðýna düþen rüzgâra Doru atlar geçiyor içinden Hayalci fýrtýnalar Savuruyor harmaný Ve tuhaf bir lisanda yazýlýyor Kýrda ayrýlýk fermaný…
Ýki kýrlangýç tuttum avuçlarýma Biri sen öbürü deðil Deðiller gömdüm de bakýþlarýna Güneþler doðdu, geceler öldü Hiç biri katren deðil…
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.