Sildim...

Sildim…
Sonra kahkahalar içinde boðulurken buldum kendimi… Elimde deðil.
Üþüdüm…
Soðuk terlerimi silerken buldum kendimi.
Soyundum…
Üzerimdeki seni çýkardým;
Yüzümdeki öpücüklerini,
Saçlarýmdaki dokunuþlarýný…
Ilýk bir duþa girdim, vücuduma sinmiþ kokunu yok etmekti amacým.
Çalýþtým, çabaladým.
Seni unutmak bu kadar zor olmamalýydý…
Hayatýmdan çýkarmak bu kadar uðraþtýrmamalýydý beni.
Acý çektirdiðin içindi…
Her þey bu tatlý ve tutkulu fakat bir o kadar da kanatlarý kýrýlmýþ aþk’tan kurtulabilmek içindi.
Acý çektiðimiz içindi…
Unutabilmek içindi…
Olmadý,
Göründüðü kadar kolay olmadý.
Þimdi…
Þimdi seni deðil, tüm varlýðýmý unutuyorum.
Ciðerlerime dolmakta olan havaya bir son veriyorum.
Özleme, hayallerime…
Beynimdeki tatlý siluetine son veriyorum biriciðim.
Hoþça kalmaný diliyorum, sonsuza dek beni sevmeni, özledikçe acýyý hissetmeni.
Ha bir de;
Unutama beni.*

Sosyal Medyada Paylaşın: