Ay’ýn bile zorla aydýnlatmaya çalýþtýðý karanlýk… Kimi insanlarý ürküten, Kimilerini þefkatle içine çeken, Benimse içinde mutluluk bulduðum karanlýk! Devam et! Düþüncelerimi gizlemeye devam et! Yalnýzlýklarý saklamaya devam et! Duyduklarýný ve gördüklerini sýr benimsemeye devam et! Beni kollarýna sarmaya devam et! Kötülükleri siyah kollarýna býraktýkça, Ýyi olanlar daima gün ýþýðýna gidecek! Sen yine korkunç olacaksýn, Ürkütücü, dehþet! Gündüz yine iyi olacak, Mutluluk, güneþ, çiçek! Ama bilmezler ki; Mutluluk saçan ýþýðýn; Senin süzgecinden geçiyor olduðunu… Sen üzülme, Yine de devam et…
Sosyal Medyada Paylaşın:
arcanum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.