Kan-âmâ/lı Düşler
-aforizma- geçmiþi dürterek iz sürüyoruz yorgun saatlerin ibresinde
-melankoli- -kanadý kýrýk kuþlarla döneceðim- Ýçimdeki tanrýya küstüm…
tüm þiirleri doð(u)ruyorum ellerim kan revan!
-cinnet- -þiirle a(þ)kla beni…- yüklendim sol yanýma vuran kederimi, kendimden kaçýyorum
tenime konan arsýz yaralar gibi
yaný baþýmda kývrýlýr ölüm
ýssýzlýðýn sürgününde dilim münzevi!
hüznün anaforunda bir kutsal köle(yim)
yüreðim;
öksüz vadilere sýðýnan Buda.
-
kanýksanmýþ kavimlerden kaçýþým ondan- -realite- -tüm aþklarýn bileþkesidir tanrýnýn eli- g/özümden sakýndýðým totemlerimi
sýkýlý bir yumruk gibi fýrlattým sayrý yalnýzlýklara
/tenimde vurulan melez bir acýnýn pörsümüþ yüzünde
dilsiz geceler çoðalttým yýkýk ve kýrýk
artýk korkmuyorum!
evrensel acýlar doðuran halkýma
ve ölüm yaðan þehrime aðýtlar yakmaktan
-bir ibadet gibi susuþum ondan- -devinim- -yaðmurlu gecelere fýsýldadým meselsiz aþklarýmý - ne zaman dokunsam bir naðmenin teline
yaþ(l)anmýþ bir acýnýn alýnyazýsýnda büyür hüznüm
pastoral i mgeler birikir gönlümün saklýsýnda
ne zaman aþka sürsem kanýmý/deryâ dolar gözlerim
bir masalýn saçlarý uzar
gecenin gözlerini yutar iki baþlý ejderha
yýkýk bir ezginin küllerini eþeler ankâ
irkilir bir çocuk karanlýðý deþen gözleriyle
sessizliði asýlý boynunda
cebinde kör düþlerini çizdiði atlas…
-aþkýn son damlasý dökülüyor çocuðun cebinden- 21.07.2010
Büþra Arslan Meçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Büşra Arslan Meçin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.