Deniz Kaçtı Gözüme

Deniz Kaçtý Gözüme

bütün martýlarý izlemeyi býrakmýþtým ki
deniz kaçtý gözüme
yalnýzlýðým rýhtýmlarý tanýdý ya
sessizliðim kan revan
bir matah sandým temmuz sýcaðýný yenmeyi
mavide arandýðým aptal teselliyle
deniz kaçtý gözüme
sýrtým terli
üstelik üþüyorum da zifiri bir sancý bulutlarda
gözlerimin tuzunu alacak bir bakýþ bulamadým
milyonlarca gözde
güya martýlarý izlemeyi
ölümüne býraktým...

ayaklarýmý paraladým
yine paralarým
galata köprüsü’nün altýndaki
özenti kuytulukta
boþluðundaki çamursu sýcaklýðý özledim
sýrça köþklü bir aðlamak geçti üzerimden
istedim ki ölüm denen
o sahte korkulukta
çýksýn ortaya aklarým karalarým

nedenlerin bir önemi kalmadý sanki
sonuçlarýn bir anlamý
ölümün soy aðacýyla tanýþtýðýmý
bir yana býraktým...
þimdi her þey anlamsýz ötesi renksiz
sabah aydýnlýðý
hasta bir çocuk gibi bakýyor yüzüme
korkudan öte korkunun isyanýný yaþýyorum


deniz gözüme kaçtý
sýrtým terli
þakaðýmdaki çocuksu uðultuya
söz geçiremiyorum
çocuðumdu sesin edan tavrýn
martýlarý izlemeyi bile býraktým
seni düþünmeyi üzmemek için
gözüme kaçan denizin kenarýnda güneþ
iðne iðne batýyor her yakamoz
göz bebeklerimin profiline doyamayýþýna
tam þairim derken aðlamak isteyiþim bundan
seni düþünmeyi incitmemek için uyumadýðým bundan
sensiz özgürlük bir zindan
hayat bir yalaný taklit etmeye esir olmak...
martýlarý izlemeyi býraktým...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: