toplanýn çocuklar atýndan düþen deniz kýzýnýn dizlerinden kayýversin irili ufaklý yýldýzlar toplanýn içimizde hala aðlayanlar var
Ýzmirli bir çocuk gibi çýplak ayaklarýnýn martý öpsün alnýndan yangýn yerinde doðmuþ güllerin hatýrýna er geç uykunuz su olsun
incinmiþ dilidir nar telleri kopan sazýn annesidir hayal bu þehrin baþýmýn uzaklar düþü nazenin bulutlar gelin gam kasavet hepsi bende
evet bu sabah da dün gibi yoksul bir adamým aþktan anlamayanlarýn baþka bir ülkede kopardýðý fýrtýnalarý er geç duyarým diz çökerler önümde
çuvallar dolusu mýzrak ateþ böcekleriyle eþleþen orman çalý çýrpý törpüsü ömür kalemin intikamýný alýr zaman her geçen gün beklemek boynu ipte idamlýk bir adam
haykýrýþýdýr suskunluðun eciþ bücüþ dizeler her kelimede eskiyen intikam direnmek kadar aç maskesiz bir yüzüm hep güleç kurtarýn beni yaþamaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.