Akdeniz Caddesi (4)

Bir Sokak
bir Çýðlýk, bir sürü Çocuk, bir Yaygara,
Koþar Konu-Komþu.
"Ya Yardýma, yada Ayýrmaya"
diye düþünür Beyaz Gömlekli Yabancý.
"- Nedýr?" diye sorar Eliyle Sinekleri kovalayan Caddenin Manav’ýna.
"- Hýrsýz-Polis-Candarma Oyunu oynuyor Çocuklar Çýkmaz Sokak’ta."
girmek isterim.
"- Dur!" der usulca, Yolumu kesen Muhtar;
"- Nereye ?"
"- Barýþ Gönüllüsüyüm" derim.
Aferin’i yerim, Sýrtýmý sývar ve devamla;
"- Savaþ yok ki Güzelim, býrakýn oynasýnlar.
Bir inilti duyarým;
"- Biri baðýrýyor ama,
çaðýrýyor Yardýma" Cevap vermek isterim.
"- Sus!" der Boðazýmý-Sýkan-iki Elin,
adilce tabi!
Nefes alamam, sým-sýký tutarým Bileklerini,
isterim Boðazýmý Ellerinden kurtarmak.
Caddenin Gazete Bayii, Baþýný Kulübesinden uzatarak.
"- Ne güzel Þeydir Ýnsanlýk, seviþmek-sarmaþ-dolaþ, bak!"
"- Ayýralým!" derim, yerim Kutsal Dizini Kasýk arama.
Çalarken Yumurtalarým acýsýndan "Çan",
çöker-bükülürüm Diz-üstü,
"Hataný anlyacaðýný" düþünerek-beklerim.
"- Sana ne, be!" Öðütün ile
yedim mi bir de
Mubarek sað Ayakkabýnýn sivri Ucunu, Çeneme;
"Mutluluktan" bayýlýr, Sýrt-üstü yýðýlýr-giderim.
Kaldýrýr beni senin Dost Elin Yerden.
Bunu gören,
Çorap ören
Nine;
"- Kardeþlik Güzel Þey!" der Merdivende.
Ýki Kafa, bir-de-Balyoz-Yumruk Tepeme...
"- Dur, debelenme!" der beni tutan Bakkal.
"- Kýþkýrtýcý karþý-koyuyor, bak!"
Bir Sille, birde Tokat.
"- Silahlýdýr mutlak!"
"- Ýyilik yaramaz bunlara, tek anladýlkarý Dayak!"
Biri tutup-öbürü vururken;
Dükkanýnýn önünde dikili duran, karýþmayan Kasap,
Ýþ Önlüðünün Eteðine silerken Kanlý bir Býçak;
"- Ne Barýþ kaldý Akdeniz Caddesinde, ne de rahat!
Býraksalar bizi kendi-kendimize,
daha iyi idare eder,
getiririz Barýþý
bir güzel
Filistin’e."
Sosyal Medyada Paylaşın: