gözlerim;
ipek kozasýnda uykusuz,
aciz,
renksiz kelebeklerin ömrünü andýrýrcasýna;
onca ömürden kýsa,
bir günde gelip geçen dört mevsime caiz..
sabrým;
odamýn duvarlarýndan aldý namýný,
sukutkar,
sessiz,
yumrukladýðým karanlýklarýmla emzirdiðim;
halen aç,
etrafsýz...
gökyüzüm;
beyaz martýlardan uzak,
ne beþiðinde minaresi
nede sonsuzluðu fýsýldayan okyanuslarý koynunda,
hergüzelliðinde hiç birr þeysiz,
güneþine mahrum bulutlarý
çürük yaðmur kokularýyla bilinmez diyarlada;
yolsuz ve masum...
gecelerim;
yýldýzlarýný topraðýma yaðdýran,
her tohumunda bir baþýnalýk,
her çetilde suskun isyanlarým,
ama çiçeksiz,
susuz..
dulunayý unutmuþ yakamoz þarkýlarýnda,
udi,
çehri zerdali dallarýnda tutuþan,
fakat notasýz....
hasretim;
olabildiðince sen,
sevebildiðimce yüreðin,
kaldýðý kadar istasyonunda vaktim,
namusum, þerefim..
anlatýlmanýn ötesi,
anlaþýlmaktan fazlasý,
bir gün öncesi ,
bir gün sonrasý,
ne aðýdýmdan uzun,
nede gurbetimin en kýsasý,
her isimsizliðimin,
tüm yüreklere bedel;
hüznü aþkýn ,yazýlan son destaný...
karan
isimsiz þiirler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.