Bir yaz gecesi baþlamýþtý bu sevda/
Þimdi sonbahar gibi yaprak dökümü/
Mevsim hüzün, günlerden hasret...
Sevdanýn son saati/yüreklerde koptu kýyamet.
Bakýþlar hüsran, yürekler buruk/
Yüzümüzde yýllanmýþ derin yorgunluk/
Sen mi gideceksin? yoksa ben mi?
Ayrýlýk sanki sancýlý bir doðum.
Ýþte gidiyorsun! Sevdanýn son saatinde/
Ben umutsuz ve çaresiz, sen ise Allah; a emanet/
Yüreðim sessiz, benliðim sefalet/
Unutma beni, sevdiðim! anýlar sana emanet/
Sezai Binici/umut_adam/Erzurum