bak,
yine bam telime dokunuyorsun
yar deyip sevdiðim
kollarýnda bile nefesini g/özlediðim,
þehr i Ýstanbul,
oysa;
titreyip duruyor gözlerimin önünde boðazýn serin sularý
avcý elinden henüz kurtulmuþ
yaralý bir ceylan misali,
yüreði kabarmýþ belli
sancýlarýný kýyýya vurmuþ
umarsýz…
galiz küfürlerle ilerliyor aðzý köpürmüþ dalgalar…
dar gelecek mutedil hüzünlere dehlizlerin
soðuk bir soluk olup çýkacak birazdan
insafsýz meltemin.
müneccim deðilim elbet
ihtiyar balýkçýnýn elinden kurtulan sýrlý balýk söylemeseydi
tüm bunlarý nereden bilecektim…
/ mai /
songül doðan