Arkana baktýðýnda bir yabancý olacaðýz sevgilim.
En kolayýndan baþladým hayatýn
Önce sevdim, sonra sevildim
Sonrasýnda yaralý bir ceylan gibi kanayýnca yalanlar
Anne rahminde ölüyordu çocuk.
Öldüðümün farkýna rüzgâr çekilince anlayan herkes gibi
Gidiyorsun sevgilim!
Bakire düþüncelerden ne kaldý ki þehrimde,
Kabuðuna çekilmiþ sabahlarým
Ve birkaç sokak lambasý
Bir gün göçüp gideceðim bu düþüncelerden
Arkamda býraktýðým masumiyetten sadece sen kalacaksýn
Her ruh gibi kendi âlemimde dolaþacaðým
Çarpýlacaðým yokluðumdan yokluðuna
Ýçimden sessizce seni geçirecek gemiler
En rahatsýz sesiyle gökyüzüne seni karýþtýracak gölgelerim
Avuçlarýma seni dolduracak yaðmur
Ve deniz
Seni vuracak aklýma.
Her þey tersyüz olacak
Tersinden doðacak günlerim
Ve tersimden seveceðim herkesi
Tersinden kalkan her gün gibi
Tersimden bakacaðým aynaya
Kýrk parçaya bölünecek düþüncelerim
Ve kýrkýndan sonra fýsýldanacak adýn.
Ve Þimdi
Öldür içindeki esmerlikleri.
Hadi sevgilim, gidiyorsun!
Gitme..!