Akşamcı Meyhanesi

Dolmuþ yine bütün masalar akþamcý
Meyhanesinde.
Bazý kiþiler neþeli, bazýlarý düþünceli,
Bazýlarý kederli.
Mutsuzluktan aðlayan mý, kahkaha ile
Gülen mi,
Meyhane deðil, adeta farklý kaderlerin
Buluþma yeri.
Umutlarým tümü tükenmiþçesine
Ýçiyorum.
Bu akþam kaçýncý kadehim, hatýrlamaya
Çalýþýyorum.
Sanki sona geldim, kýrmýzý çizgiye basýyorum.
Sarhoþum.
Meyhaneci, son bir yolluk daha ver, ben
Ölçümü bilirim.
Bu son kadehim olsun, eðer bir kadeh daha
Ýçersem,
Olaný siler kalana hoþça kal derim, onu da
Biliyorum.
Vakit hayli geç olmalý, birer ikiþer boþalýyor
Masalar.
Eyvallah akþamcý meyhanesi , eyvallah kader
Arkadaþlarým.
Kes benim de hesabý Meyhaneci, artýk ben de
Gidiyorum.
Eyvallah, hoþça kal, görüþürüz
Diyorum.
Sanki “senedim varmýþ gibi, hesapta uyanacaðým
Bir sonraki güne.”
Her günkü gibi bitiyor, bir meyhane akþamý
Daha.
Meyhaneden uzaklaþtýkça, yakýnlaþarak baþka
Karanlýða.

Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:

guven1951 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Çocukluk Aşkı Angut Kuşu Sevmiyorum Artık Seni İstanbul GÖKKUŞAĞI KARDELEN ÇİÇEĞİMSİN SEN BENİM Çınar Ağacı HAYAT BASAMAKLARI Erkekler Ağlamaz Mahşer Günü Sana Taparım