Insan giderken uzaklara yalnizligini da yanibasinda tasiyor. Bir gölge gibi pesinde sürüklüyor yarasini.. Hangi yöne dönse hep ayni sanci yüreginde Ayni dinmek bilmez agrisi yalnizligin.. Uzaklarda, cok uzaklardayim simdi Gitmekle-kalmak arasi bir yerlerde Dilini hic bilmedigim, Yarami acip gösteremedigim Bir yalnizlik ülkesindeyim.. Yüregim, yalnizligim ve ben Üsüyoruz birlikte...
14/07/2010 Hamburg
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mine73 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.