Aþka inancýný yitirmiþ katran karasý yüreðime
Çýkýp geldi uzaklardan sürgün yemiþ yüreðiyle
Gözlerine mühür gözlerimin hüznü,
Ellerine papatyalarýn kokusu bulaþmýþ
Üstü baþý hüzün kokan bir ADAM...
Çocukluðu çalýnmýþ avuçlarýndan
Erken yaþta kucaklamýþ adamlýðý..
Yüreði yangýn yeri
Sevdalarý kor bir ateþ
Yandýkça yandý, kül oldu.
Bir Anka Kuþu misali küllerinden doðdu..
Yaralarýný yaralarýma yoldaþ edip inandým.
Sýrdaþým oldu, kahramaným oldu,
Düþlerimde kucakladýðým sevgili oldu
Gelip buldu yüreðimi uzaklardan.
Hasretini çektiðim SEVDAM oldu..
O yaralý yürek en sonunda;
ADAMIM OLDU.....
27/01/2011
iSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.