Unut Diyorsun
Unut diyorsun gözlerimin içine bakarak
Birlikte eskitmiþken bunca yýlý
Geceyi gündüze devirip ömür tüketmiþken
Emzirmiþken koca dünyayý sevdamýza
Þimdi bana sil kafandan unut diyorsun
Beni unut derken kendin de mi sin
Aklýný peynir ekmekle mi yedin
Aðzýndan çýkaný kulaðýn duymaz mý senin
O nasýl söz ne kadar rahat söylüyorsun
Bu kadar kolay mý unutmak
Bu kadar basit mi?
Hayatýmda hiçbir þeyi sensiz yaþamadým ki
Çayýmý sen demlerdin birlikte içerdik
Hatta þekerimi atar sen karýþtýrýrdýn
Sensiz hiç çay içmedim ki
Yani þimdi sen bana çay içme diyorsun
Soframý özenle sen hazýrlardýn
En sevdiðim yemekleri yapardýn
Ekmeðimi bile sen bölerdin
Sensiz sofraya oturduðumu bilmem
Yani sen þimdi bana yemek yeme diyorsun
Sokaklarý el ele kol kola birlikte dolaþtýk
Adým adým kilometreleri aþýndýrdýk
Bazen yürüdük bazen koþtuk
Nefesimiz kesilene kadar
Ben sana sen bana yaslandýn öyle dinlendik
Hep beraberdik hiç ayrýlmadýk
Sensiz sokaða çýktýðýmý bilmem
Yani sen þimdi bana hiç yürüme diyorsun
Þu masmavi gökyüzüne birlikte baktýk
Daðlarý ovalarý kuþlarý seyrettik
Gözyaþlarýmýz birlikte aktý
Sensiz dünyaya baktýðýmý bilmem
Yani sen þimdi bana gözlerini çýkar at diyorsun
Þu çeþmede avuçlarýmýzla birbirimize su içirdik
Islattýk birbirimizi sýrýlsýklam
Sensiz su içtiðimi bilmem
Yani sen þimdi bana su içme diyorsun
Ayný havayý beraber soluduk her zaman
Rüzgâr saçlarýný savurdukça suratýmý yaladý
Ciðerlerime kadar çektim ýlýk ýlýk
Sensiz nefes aldýðýmý bilmem
Yani þimdi bana nefes alma diyorsun
Gece seninle uyur sabah seninle uyanýrým
Hiç uyuma uyusan da uyanma diyorsun
Her anýmda seni yaþadým sensiz yaþadýðýmý bilmem
Yani þimdi bana kýsaca yaþama diyorsun
Sen ne istedin de ben sana olmaz dedim
Unutamayacaðýma göre hatýrýný mý kýracam
Sen olmayacaksan hayatýmda varsýn dünya da bensiz olsun
Yeter ki senin dediðin olsun
Varsýn senin uðrunda ömrüm son bulsun.
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.