MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEN BİR ZAMANLAR MAVİYDİM
Onatça

BEN BİR ZAMANLAR MAVİYDİM




Ben bir zamanlar maviydim
Martýlar çiðnerdi sensizlikten üþüyen cesedimi
Tan yeri aðarýrken hem de
Denize taþ fýrlatýrdým her zamanki gibi yine
Gözlerin aklýma gelmiþti birden
Yýrtýlmýþtým yüreðimden
O gün de !
Köpük köpük olmuþtu sahil aðlamaklý bir halde
Mavileþmiþtim bir beden…

Gözlerin býrakmýyordu hiç peþimi
Peþimdeydiler hissettirmeden
Ne yapsam,ne etsem de nafile !
Kurtulamýyordum o bakýþlarýn elinden
Çok acý çekiyordum oysa çok ben !
Bütün eski acýlarýmý üst üste koyarken
Bir gýdým mutlu anlarýmý bile ayýklayarak
Saklardým yüreðimin içine
Çünkü açtým ben aç o mutluluk denen þeylere
Harcardým bir kýsmýný üzüntülerime
Mutluluðum sýfýr olurdu bende yine…

Kaptýrýrdým o zaman da
Heyecan ve sevinç duygularýmý
Ýçimdeki senin mutlu ellerine
Bir gün fark ettim ki kaybolan sevgilere
Elde var SEN olmuþlardý benden gide gide
Ne yapsam SEN çýkýyordun her cem de
Çarpsam da seni benimle
Sonuç elde var hep SEN !
Ben koca bir sýfýrken yanýp tutuþan
SEN oluyordun sonuçta elde kalan
ÇARPAN ile ÇARPTIRAN !…

Hele BÖLMELERLE bir iþlem oldumu
Ben de BÖLÜNMELER didik didik olurdu
BEN olurdum yine yani o yenik insan
Bütün sevdalar boyu…

Ben bir zamanlar maviydim
Cesedimi martýlar gagalardý o ayrýlýk sahilinde
Balýkçýlar beni anlarlardý
Maviler getiriyorlardý bana uzak denizlerden
Ton ton maviler !…
Deniz anasý kokan tuzlu derinliklerden
Yanarlardý pencere vazosunun içinde
Yakamoz getirmiþlerdi bir defasýnda
Doldurmuþlardý o yakamozlarýn aydýnlýklarýný bir vazoya !
Soðuk bir gecenin ay ýþýðýný da...
Üþütmüþüm o gece düþlerimi meltem soðuðunda !
Ben onlara hayran hayran daldýkça…

Balýkçýlar beni anlarlardý ;
Senin gözlerinden bahsetmiþtim ben bir gün onlara
“RASTGELE “ olmuþ balýkçýlarýn dediklerine göre
Senin bahsin geçtiðinde bile
Üstelik onlar ayný gün de
KISMET dolusu dönmüþlerdi denizden evlerine
Hala söylenir bu bereketin gülmelerle
Sen’li sohbetlerin her geçtiði yerlerde…

Sahi inanýrmýydýn bana unuttum desem ?
Mavilerden bahsedecektim kaldýðým yerden;
Köpük köpüktü sahil alabildiðine
Gözlerin aklýma gelmiþti o günde
Baþýmdan aþaðý maviler boca ediliyordu üst üste
Mavi yanýyordum senin gibi ben de
Gökyüzünden güneþ karýþýmý bir mavi
Gözlerin ve gözlerim mavi !
Göz yaþlarýmýz da mavi !...
(Simsiyahtý ama benim
Siyahtý bazý anýlarýmýn çoðu renkleri )
Denizdense tuz kokulu bir mavi
Ben maviler arasýnda can çekiþir gibi
Ýnliyordum o sahili geze geze
Bir aþaðý bir yukarý gidip gelmelerle…

Arkamda gözlerin vardý sisli sisli
Gözlerinin soluðunu duyardým hala ben bugün ki gibi
Mavi soluyorlardý gözlerin sesli ve nemli !
Yaþayacaktým artrýk yaþayabildiðimce
Çünkü seni giymiþtim o günlerde ben içime
Yaþamak madem SEN isen ?
Ki seni deva gördüðüm için her türlü derdime
Boþ ver gerisini sen
Ýkimizin dýþýmýzdakilerin çoðu hikaye !!!..

Ben bir zamanlar maviydim !
Üç öðün seni geziniyordum o ölüm sahilde
Yemeden içmeden bir haber
Oltalardým ölümlü düþüncelerin mevsimlerinde
Balýkçýlar beni anlýyordu
Yine ayný vazo içine koymuþlardý
Mavi ýþýklý yakamozlarý senin için
Bende odamýn penceresi önüne koyardým
O pýrýltýlý ve yosun kokulu yakamoz çiçeklerini...
Baþköþemdi onlarýn sürekli yeri
Her zamanki gibi…

Ay ýþýðýnda seni düþünürdüm
Oradan bakarken en uzaklara
Senden öylesi mavi bir serinlik bana,
Gelirdi ki hiç sorma ?
Meltem meltem fýsýldardýn sen hüzün dünyama !
Anlatýlmaz bir ihtiþamla !
Yüreðimin gözleri fýrlardý yerinden adeta !
Tüterdi göz bebeklerim senden alev ala ala !.....

Bir gün de,
Ay ýþýðýndan yapýlmak üzere
Bir elbise giymiþtin hani sen üzerine
Çok yakýþmýþtý o sana tabi ki
Benim için giymiþtin sen elbiseyi
Önceden tahmin ettiðim gibi…

Yine aklýma gözlerin geldi ?
Ya gözlerin !...
Gözlerinle durmadan yüreðimi biliyordun
Hep arkamda olurdu gözlerin bunu biliyordum
Durmadan gözlerinle beni izliyordun
Yoksa ben mi seni ?
Ama hep arkamda gözlerinin soluðunu hisseder dururdum…

Ay ýþýðýyla nefes nefese gibiydiniz
Gecenin derin karanlýðýnda KANKA olmuþtunuz
Etrafýmý sarýyordunuz
Ve siyah bir ALEV halinde yanýyordunuz
Ateþten bir çember oluþturmuþtunuz
Bu karanlýk zamanda ay ýþýðýyla ikiniz
ALEVLERLE sonsuz bir dostluk kurmuþtunuz
Ben…Ben yok gibiydim ortalýkta o zaman sanki
Say ki beni unutmuþ oldunuz ?
Oysa benim caným yanmýyordu
Nafileydi her giriþiminiz !
Ben SENÝ SEVÝYORDUM belki onun için
Senden gelen acýlarla doluydu zaten içim
Hem yoktu mutluluða açýlan bir yerim
Ve hem de istediðim þeydi bu seçim…


Durup durup sebepsiz yere bir gün
Hani sessiz sedasýz bir an da gülmüþtüm !
Çünkü gülmeyi çok özlemiþtim ?
Ve ancak gülünce canýmýn yanmayacaðýný tahmin etmiþtim
Veya hissetmiþtim…
BEN…
BEN BÝR ZAMANLAR MAVÝYDÝM !!!...


Ý.Hakký Gürcanok

14 / Mayýs /2008
( 05.30…) AÐVA



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.