Zor olaný seçtik biz
Ayrý ayrý cümlelerde keþkeler de kalarak
Sen ýssýz yarýnlarda takýlý kalýrken
Ben belkilerimde saklandým…
Cümle ortalarýnda kaybolmak kolaydý
Veya sahibinden az kullanmýþ bir yalan olmak
Bir gitme sözcüðü bütün yaðmurlarý durdurabilirdi
Kalbimizin kýrýklarýný yerlerden toplarken
Yarýnlara geç kalmasaydýk eðer…
Kendimize yenik düþerlerdeniz biz
Gardý yenik düþen aþka
Ýçimde kalan acýlarýn adaþý sen
Yarabandý olamazsýn açtýðýn yaralara
Ben…
Sensizlikertelerinde yaþlanýrken
Ve vururken çýðlýklarýmý dalgakýranlara
Gömüyorum seni bende açtýðýn boþluklara…
…………..
Anlamýný bilmeden sevdiðimiz þarkýlar gibi
Nedenini bilmeden ‘’hoþça kal’’ yalanýyla tanýþtým
Kalbimin tozlu raflarýna kaldýrýrken seni
Sessiz harflere döküldü gözyaþlarým