Ben gönül fermanýný, kendi yüreðimle, Gök gürleyip umman taþmadan da yazarým. Yýldýrým deðil, cehenneme düþsem de yanmam. Ben aðaçtan çok daha saðlam, bir gönle sahibim. Sevdiðim için yüreðim sökülse deðil, Baþým kesilse bulurum çare. Yeter ki yüreðim sevsin, gönlüm istesin. Sevgiden yana olan Allah dostuna felek neylesin.
Cahit Karaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit KARAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.