beni benden alýp götüren amansýz, bu kentin sokaklarýnda tükenen yavan düþlerdi belki de, ya da birikmiþ ancak bastýrýlmýþ çýðlýklardý patlayan, kurumuþ elma çürüðü bir özlemdi dinmeyen...
neresine yýkýldý dizlerim kýrýlgan bekleyiþlerin, hangi çukurunda boðuldu duyulmamýþ haykýrýþlar, hangi bataðýnda can çekiþti sözler, ateþ yumaðý - kor, yaktý geçti apansýz zamaný.
Eskittiðim parka taþlarýna deðdi þimdi yine yaþlarým, Sokaklarý adýmlar gibiyim þafaða kur yakan karanlýk gölgede, hava kurþun kadar aðýr, kahredercesine güneþi, cilveli. içimden yaðmur bulutlarý doðuyor yine bu kente.
Ölü hücreler canlanýr her atýlan adýmdan yalnýzlýða, ýslanmýþ sönük bir gülücük, çýðlýk doðuran geceye, geldiðim gibi yalnýzlýk, yanýmda- yanýbaþýmda, eskiden farksýz. bakýþlarýmda durgun bir zaman, kahreden hep ayný...
Artýk eski ben deðilim coþkularda tükenen, yorgun bakýþlar artakalan zamandan, çürük buðday tanesi ezilmelerde can veren, Eskiden di cesurdu yürek, fitne tohumu ekilmeden. kýrýk-dökük ayna misali hayat, beni farklýlaþtýran ...
ilerliyorum her bir sokaðý adýmlarken tükenmiþ nefeste, öksüz kaldýrýmlarda kendimi buluyorum maziden arta kalan, kýrýk sokak lambasý, ýþýksýz kalmýþ günahlar, yaðan yaðmurdan medet umar tutunmalar...
yalnýzlýðý, kimsesizliði, yoksulluðu, umutlarýma sarýp asýyorum bulutlara,yýldýzlara ve geceye. kýrýk ve dökük rüyalardan avuca sýkýlan, bir çýkýn can.
Kadim dost cigaram, dumaný-hasretim, Ateþi-sevdam, Külü- Umutlarým... Kurumuþ dudaðýma dokundukça mazi, her diriliþte bir daha öldüðümü vurur yüzüme...
Dost-yar-can-canan, hançerinde paralanmak, Bir köpek sadakatine sýðýnmak- Ýhanet etmeyen, aç býraksan da terk etmeyen, tek sahibi "sen" olan. üzüldüðüne içim içim aðlayan. sadýk dost... Sosyal Medyada Paylaşın:
adalettr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.