Bitsin çilem gülüm.
Ne diller döktüm, aynalar önünde,
Sana söylenecek, birkaç söz için,
Ne þiirler yazdým, resmin elimde,
Yaranamadým sana bilmem niçin.
Al güllerden sundum onlarca deste
Seni ben, gönülden sevdiðim için,
Kokunu hissettim, her bir nefeste,
Yaranamadým sana bilmem niçin.
Aþkýnýn ateþinde yandým durdum,
Aþkýnýn yolunda, hep yorgun oldum,
Gönül kapýsýnda, kul kölen oldum,
Yaranamadým sana bilmem niçin.
Hep hayallerimi aþkýnla süslerken,
Mutluluk yolunda, ne evler kurdum,
Bir gün sen de beni, anlarsýn derken
Anlamadýn beni, bilmem ki niçin.
Kulun kölen oldum, senin yolunda,
Ve dilim tutulurdu, senin karþýnda,
Hiç mi deðerim yoktu, þu yanýnda,
Anlamadýn beni bilmem ki niçin.
Bu kadar, zalim olma artýk gülüm,
Vallahi bu aþkýn yolunda, ölürüm,
Baþka yar sevmezdir þu benim gönlüm,
Bitsin bu çektiðim çilem be gülüm.
[
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.