Ayrılık ll
En son kapýyý çarpýp
perdeleri sonuna kadar örtüðünde
herhal düþünmüþtün deðilmi ?
geri dönmeme ihtimalini...
oysa ben, senin tekrar geri dönme ihtimalinle kaldým hep, kapý aralýðýnda
ki, gelmeyeceðini haykýrsada ellerin.
aradan ne kadar zaman geçti, inan hiç farkýnda deðilim
deðilim bu zamanýn, senden sonrasýnda.
ki ayrýlýk sonrasý, bütün zamanlara inat
takvim yapraklarýný bile hiç koparmadým.
ve hala dün olduðu gibi, bugünde Aðustos’un beþ’ini gösteriyor...
dün, arkadaþlar söyledi
Hüzün gelmiþ diye:
inanamadým doðrusu
sordum ?
hala yaðmurlar biriktiriyormu diye gamzelerinde ?
söylemediler..
peki, ya beni ?
beni hiç sordumu ?
ne yapacan arkadaþým ? sen,
sen deðilsin ki zaten;
evet doðru...
ben hala, duvarda koparýlmayý bekleyen
bir takvim yapraðýndan fazlasý deðilim...
oysa, dün gibi ellerinin ýlýklýðý, ellerimde
ve bugün gibi gamzelerin, ýslaklýðý...
ki, ýslanmadan edemezdim damlacýklarýn toplandýðý yerde.
yarama tuz oldun bak þimdi...
kahretsin, nerden düþtün yine
örümceklerin belbaðladýðý zihnime...
üstelik, tarihte hala Aðustos’un beþ’ini gösteriyor ?
yarýn ilk iþim bu evi terketmek olacak
ama önce, þu solmuþ yapraðý koparmam lazým..
yoksa, hep bakýþlarým, kapý aralýðýna takýlacak...
Malazgirt’li
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.