AKŞAM GÜNEŞİ

Akþam güneþi,
Gündüz ile gecenin kavuþtuðu
Ufkun hüznünde tutkunlaþýr;
Yorgun saatlerin donuk akýþýnda...

Bitkin günün akþamýnda,
El sallar bana uzaklardan,
Sevdalý bulutlarýn arkasýndan.
Veda ediþi ýlýk bir tutku gibi içime akar...

Gün biterken,
Akþam Güneþi’ne doðru uçar,
Geceden korkan kuþlar...
Gider ardý sýra,
Yorgun kanatlarýný çýrparak.
Tutsak düþer,
Yolunu kesen zifiri karanlýðýn koynuna...

Bakarken Akþam Güneþi’nin batýþýna,
Ellerinin ellerimden yavaþca uçar gibi akýþýný,
Ýri dolgun gözlerinin,
Gözlerimden;
Veda etmeden kaçýþýný anýmsarým....

Gitmek istemem Akþam Güneþi’nin ardýndan,
Sabah Güneþi’ni görmek de var.
Yeþeren günün tazeliðinde.
Serin,ýlýk,cana yakýn....

Yeni bir aþk,
Yeni bir yaþam,
Ve yaþanmýþ zamanýn sonu;
Akþam Güneþi...

Bayram Ali Bayram

Sosyal Medyada Paylaşın: