yüzüm güllerini arar

kokusunu alýrken aþkýn
solan yüzünün þelalesidir ömrüm
her söz kendini vurur önce
sonra ben sana ölürüm

prangasýz kilitsiz duasýz
beyaz bir sayfada sürgün her þey
tükenip giden günün hüznü
ömür bahçesinde güllerini arar

zihnimin en derin yerinde
kýrýlan bir kurþun kalemin tozu
týrnaklarýmla çizdiðim
duvarda mum gölgesi yüzün

giderken ýþýklarý söndürün
daha çok gölgeler kalsýn aklýmda
karanlýða saklanmýþ gölgeler
pencere camýmda izi hayallerin

iki varlýk arasý rüzgar þehri
çarpan kapýlarýn yüzü
beklediðimiz bulutlar geliyor yine
yine derin bir uykumuz var

su basacak gözlerimizi
uykusuz gecelerden sonra þua
gelin dirimizi gömün
güneþe gözümüzü kapattýk






Sosyal Medyada Paylaşın: