sevda diye göðsümüze sürdüðümüz kýrmýzý kasvetinden delirmiþ rüzgarýn kopardýðý kýzýllýktý aslýnda kýrýlgan süzgecinden geçiyorduk hayatýn belki de hoyratça sýyrýlýrken takvimler güncelerimizden anladým ki yazgýmýz tek satýrlýktý benim sana býraktýðým tek hatýra ise gözbebeklerinde ki þaþkýnlýktý
dizlerim kýrýk yakalandým sana keskin bir ayrýlýk yükseliyordu dilinden avaz avaz faili meçhul bir aþký omuzlamýþtýk sandýk biz oysa misafirdi aramýzda aðýrladýðýmýz o maraz
yokluðun örterken kasvete kesen geceyi kiralýk düþlerimle çoðalýp duruyordum sana fethedilmiþ yüreðin muzaffer savaþçýsý gibiydim sanki halbuki yaralý bir esirden farklý deðildim sol yanýnda
dolunay var bu gece asumana çivilenmiþ tarifsiz güzelliðin gibi duruyor ben karanlýklarý doldurdum gözçukurlarýma ve baþým önümde yakama devrik durdukça suretimi býrakýyorum kýrýk aynalara
þuramda bir aðrý var sevgili bir cinnet kokusu soluyorum son defa rehinim içimdeki iniltiye sanki elimi yüzümü ölüme sürüyorum
Faruk CÝVELEK Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.