SAR BENİ BENİ
Al da götür beni kendi iline
Biran önce n’olur, yâr beni beni.
Geceli, gündüzlü sen doya doya
Al da kollarýna, sar beni beni.
Zifiri gönlüme doðan ýþýksan
Aþkýn kapýsýnda eðer eþiksen
Ýspatla sevdâný gerçek âþýksan
Aþkýn harcý ile, kar beni beni.
Ýnsan yaþamalý elbet arýyla
Bir olmalý her gün her dem yâriyle
Kalbimi ortadan aþk hançeriyle
Eðer acýmazsan, yar beni ben.
N’olur bir gün kollarýma alayým
Ýzin ver gönlüne bir kez dalayým
Ayaðýn altýnda yolluk olayým
Bastýðýn yerlere, ser beni beni.
Nev-bahâr gelirmiþ her kýþtan sonra
Dünler dünde kalsýn sil baþtan sonra
Vakit geçti deme bu yaþtan sonra
Kalbinin içine, ör beni beni.
Ecel sesi gelir öyle ki tak tak
Hazan vakti geldi döküldü yaprak
Her canlýyý yiyen; o kara toprak
Nasýl olsa bir gün, yer beni beni…
Hiç acýmaz o yer; yer seni, beni…
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.