Gün döndü, düþtü cemre, gelen taze bahardýr,
Bu soðuðun ardýnda sýmsýcak günler vardýr...
Ýnancýný diri tut... Ümitlerini canlý,
Gecenin saltanatý aydýnlýða kadardýr...
Ýþte böyle demiþtim yýllar önce bir gece,
Ne mevsim bahar oldu, ne gelebildi sabah...
O gün bu gün deðiþen yýllar oldu sadece,
Ayný korku içimde, dilimde ayný eyvah...
Hayaldir...Kim gördüyse beni bir an neþeli,
Bir günahýn ar’ýyla yanýp durmakta içim...
Ümitler gözlerimden yere düþtü düþeli,
Yok hükmünde bir varlýk, var sayýlan bir hiçim...
Talan oldu bað bahçem, geldi sonbahar faslý,
Boyun büktü çiçekler, kuþlarýn ötesi yok..
Tükendi hayallerim, yoruldum iþin aslý !
Çýkmaz sokaklardayým, bir adým ötesi yok...
Bilmem bende nedense böyle baþlar her þiir,
Dile gelir karanlýk, bütün ýþýklar susar...
Hangi yola koyulsam, gece ile kesiþir,
Kurþun sýkar kalemim, hecelerim kan kusar...
Silindi aynalardan yavaþ yavaþ suretim,
Yalnýz derin çizgiler belirgin nakýþ nakýþ...
Boþa çýktý emekler, boþa çýktý gayretim,
Gözlerimde sebepsiz, nasýl ? Diye bir bakýþ...
Heyhat...Günün battýðý yerdeyim yine heyhat...
Vurdu sinsi karanlýk tüm arzularýma gem...
Bu puslu yer neresi, nerdeyim yine heyhat ?
Sesler neden sükutta, neden kayboldu gölgem...
Leþ kokan aðzýnýzda meze olmak ne acý,
Derdiniz bir benle mi, bir bana mý kastýnýz ?
Anlamadan halimden, kuruldu daraðacý,
Suçum neydi bilmeden...Dinlemeden astýnýz...
Korkular...Kapýnýzý çaldým iþte sevinin !
Sevinin...Geldim iþte, þenlendi mi masanýz ?
Ümitler kaçýn gidin, kuytu bir yere sinin,
feryat etsem ne çýkar...Ne çýkar duymasanýz...
Doðsun ufuktan güneþ, gün dönsün sabah ile,
Çivilensin geceler, sürmesin peþimden iz...
Köpürüp dalga dalga vursun artýk sahile,
Özlediðim rüzgarý, med-cezir vakti deniz...
ahmet turgut atlýk
06.07.2010