Düþünüyorum da
Sensizlik benim her yaným olmuþ
Günlerim, gecelerim öyle bomboþ ki
Anlamsýz yaþayýþlarýn sürgünlüðünde kanýyor yüreðim
Ne hatýralar tutuyor ellerimden
Ne de gözlerimde tuttuðum hayallerim…
Ne fark eder ki
Yanýmda olmuþsun olmamýþsýn
Bir gün daha ömrümü, sensiz terk ediyor iþte
Duygularým içimi kurþun gibi delip geçiyor
Sen utanmaz gidiþinin zaferinde mesut ve bahtiyarsýn
Bense yapayalnýz kalmýþým dertler içinde
Bir sehpalýk idam mahkûmu olmuþum
Son arzumu bile soraným olamadýn…
Anladým ki yalnýzlýk benim hayatým
Sensizliðimmiþ tek gerçeðim
Senin o gözlerin artýk baþkasýna ýþýrken
Ben çoktan gözlerimi kapattým aþka sen þaka yaptýðýmý san
Þakadýr bu benim ebedi olan yalnýzlýðým
Sen varken hala su sensiz dünyamda
Bakar mýyým sanýyorsun bundan sonra bir baþkasýna?
Býraktým neden, niçinlerimi
Oluruna yaþýyorum olmaz sandýðýmý sensiz yokluðu
Ben þimdi biliyorum ya senin içindeki beni
Ýþte o mezarda sonsuzluðun yalnýz yolcusuyum
Sýrtýmda koskoca bir hiç senden yana
Gidiyor olacaðým gün batýþlý bir sona
Artýk sen ne hayatýmýn ne de kalbimin içindesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.