Yemyeþil umutlarýmýz vardý seninle.. O sahil kenarýnda ellerini avuçlarýma alýp, Þiirler okur, masallar anlatýrdým sana.. Gök yüzündeki yýldýzlar tanýrdý ikimizi.. Martýlar dalgalara, Dalgalar sahillere anlatýrdý sevgimizi.. Oysa þimdi yoksun... Sensiz yaþamak öyle zor, öyle anlamsýz ki.. Ne yaðmurlarýn özlemi kaldý artýk.. Ne suyun, ne de ekmeðin tadý.. Senin ayrýlýðýnmýþ ölümün adý... Ben yine de o sahile, o yerlere yalnýz gidiyorum.. Akþam üsleri.. Yalnýz ümitsiz ve bitkin... Þarkýlar kurþun gibi yüreðime saplanýyor... Dayanýlmaz acýlarla doluyum... Sonra güzel gözlerin, saçlarýn geliyor aklýma.. Kahroluyorum...
fikretmalkoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
fikretmalkoc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.