Bilir misin ne kadar hüzünler yaþadým sen den sonra
Bitmeyen gecenin karanlýklarýnda çaresiz
Gözlerim gidiþinin ardýndan ýrmaklara dönerken
Býraktým kendimi sensizliðin kollarýna, istemeden
Ürperten gece sararken beni hoyratça
Iþýmayan sabahlara inat
Boþaldý göz pýnarlarým, sellere inat
Bir þarký çalýyor hüzzam
‘’Gül ile gül naz olmuþsan, efkârýndan bana ne
Derdime yar olmamýþsan, figanýndan bana ne’’
Sahilde meyhanede kahkahalar, hýçkýrýklar yan yana
Sazlar dile gelmiþse naðmesinden bana ne
Bütün dizelerim seni anlatýyor, anlamasan da
Bir baþka yazýyorum sevgini bu akþam kâðýtlara
Haykýrýyorum sevdamý karanlýklara
Sen duymasan da
Kahrolasý þu özlemin yok mu?
Dilim söyleyemiyor adýný, elim yazamýyor hasretini
Karþýmda öylece dikiliyorsun sessizce
Bir kelime bile konuþmadan.
Tiryakinin sigarasý gibi tütüyorsun gözlerimde
Özlemlerin meze oldu masamda, çaresiz
Gidiþin böyle olmamalýydý
Yüz üstü býrakmamalýydýn beni
Teslim etmemeliydin beni yalnýzlýðýn koynuna
Gidiþin böyle olmamalýydý
Fikret malkoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.