Mavi beyaz gömleðim vardý, bayramlýk, seyranlýk.
Birde deri ayakkabýlarým vardý, kan kýrmýzý
Gezmeyi çok severdim.
Babam elimden tutar dolaþýrdýk, özgürce
Orasý benim burasý senin akþam ederdik
Balýkçý Yusuf amcadan kefali sýrtladýk mý tutardýk evin yolunu
Evde bir telaþ baþlardý akþam vakti, dillere destan
Nenem hazýr kýta beklerdi, sofrada eksik olursa kýyamet koparýrdý
Baþköþede yerim hazýrdý, yasak bölge misali
Bir baþka deðerim vardý
Aðzýmdan çýkan emirdi, vur batlasýn çal oynasýn
Þimdi ne mavi beyaz gömleðim var, nede balýkçý Yusuf amca
Yok, artýk nenemin hazýr kýta bekleyiþleri
Ne güzel günlerdi çocukluðum
Arkadaþlarla oyunu çok severdim, sokak aralarýnda.
Anam despottu. Ýzin almak deveye hendek atlatmaya benzerdi
Biz yolunu bulur çözerdik baðýmýzý sokaklara
Dolaþýrken arka mahallenin bahçelerinde
Karabasan gibi çökerdik mahalleye
Ýncir aðaçlarý býkmýþtý çomaklarýmýzdan, bir de evin pamuk kedisi
Bakkal Nihat amca kapýda nöbet tutar, baðýrmaktan halsiz düþerdi
Bizsiz bir gün ona bayramdý.
Kavrulmuþ un çubuklarý, birde elma þekerlerinin abonesiydik
Gazozcu geçerken evimizin önünden, alýrdýk günlük nafakamýzý
Ulan ne çocuklardýk biz o zamanlar
Þimdi ne incir aðacýmýz var, ne de bakkal Nihat amca
Gazozcunun adý kaldý
Onlarýn yerini beton yýðýnlarý ve dev marketler aldý
Ne güzel günlerdi çocukluðum.
Fikret malkoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.