Kasým ayýnýn sonunda doðurmuþsun beni. Biliyorum, haylazdým. Daha doðrusu bakkal Mustafa öyle söyledi. Her geldiðimde bir þeker alýp, kaçýyormuþum. Doðru mu anne? Mustafa bakkal öyle diyor.
Biliyorum,beni büyütürken çok acý çekmiþsin. Bunu da babam söyledi geçenlerde, Sen yoktun yanýmýzda. “Annen geceleri uyumazdý.”dedi. Geceleri uyumazdý. Seni uyutmadýðým için, özür dilerim. Bilseydim annem olduðunu yapmazdým. Seni sadece isteklerimi aðlayarak ilettiðim biri zannederdim küçükken.
Biliyorum,þimdi büyüdüm. Seni hayla seviyorum merak etme. Ama sen yokken yanýmýzda, babam anlattý yine. Bir gün beni bile hatýrlamayacak kadar unutmuþsun her þeyi Beni alýp camiye býrakmýþsýn, babam gelip almýþ utanarak.
Neden bunlarý açtým ki þimdi? Neyse anne, geçti iþte. Þimdi ne sen varsýn yanýmda ne de babam. Hadi hoþçakal.
Sosyal Medyada Paylaşın:
elçi34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.