/diyelim ki ben, karaya vurmuþ bir geminin güvertesiyim/
karanlýktaki þehir manzaralarý ve ölü davetler gibi göz kýrpan ýþýklar eðer sizseniz deniz dediðimiz, alnýmdaki tuz kurularý siz neredesiniz hani benim ay ýþýðý heyecaným ve saklý yakamozlarým bu gece vakti görüyor musunuz görmek için gözlerim sizi, birer gemici feneri sanki…
* * *
cezir, bilinmezlerden öyle þiddetle gelmiþ ki günün birinde dalgalar beklemeden dolunayý, veda etmiþ bütün denizlere diyelim ki ben, karaya vurmuþ bir geminin güvertesiyim diye sözü almýþ þair ve bu þehirde o gün iþte bu þiir, yazýlmaya baþlamýþ böylece. . ,
ucu kör kalemlerle anlatmýþ, hamuru yoðrulmamýþ kaðýtlara önce balýklarýn sýrtýnda yiten hazineleri, öylesine aðýr kahýrla demiþ ki sonra, taþýdýðým ganimetler insanlýðýmdý benim insanlýðý bilenler için onlarý korumak uðruna oldu savaþlarým, denizlerin ortasýnda. . ,
çocukluðum vardý içinde, oyuncaklarýmýn kýrýðý, her yanýndan ve özenle sakladýðým bir dudak izi, ilk o öpmüþ dudaklarýmdan ihaneti bilmez kavgalar ve sahtekarlýklara küfürler vardý koruyarak onlarý yürek gücü ve alnýmdaki ter ile, saklamýþtým hiç soðutmadan. . ,
ama dedim ya diyor þair, bir gün anlayamadan nasýl olduðunu yani susuz yüreðimin yangýnýnda, gözlerimin de kavrulduðunu tarifsiz bir þiddet ve ölçülemez bir hýzla öyle savruldum ki kör bir ýþýk oluyorum sanki yani fark etmeden önce pusulamda, kutup yýldýzýnýn kaybolduðunu.
* * *
bu þehirde bu þiir böylece yazýldý ve sonunda diðerleri gibi o da bitti þairimiz, ölü davetler gibi göz kýrpan o ýþýklar arasýnda kaybolup gitti bundan sonrasýný sadece , boþluktan bakan iki gemici feneri biliyor biri kutup yýldýzýna göz kýrparken, diðeri þehrin ganimetlerini bekliyor.
/diyelim ki ben, balýklarýn sýrtýna yüklü, kaybolmuþ hazinelerim/
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.