Yollar Uzun/Uzak

Yollar Uzun

yýldýz süre süre gidiyorum
bir amansýz bozkýrda
mor sümbül peþinde
bata çýka
martýlar suya
serçeler yeþile
ben daðbaþlarýna
yürüyorum
dalým kýrýk
yapraðým kuru
kulaðým seslerde
bir haber almaya
açlýk yenildimi
aðlayanlar gülebildimi
acýlar hafifledimi

içimde duruyor
ilk günkü gibi
bir umut
yani baþtan bilmek acýsý
anlayýp anlatamamanýn sancýsý
sevip sevilmemenin ayrýlýðý

düþe kalka gidiyorum
mavi yýldýz peþinde
çaðla yeþili içimde
buðday filizi dýþýmda
yaban kuþlarýnýn izinde
yürüyorum düþe kalka
amansýz bir bozkýrda
ve
dikenlere takýlmýþ bir yazma
bozkýr alacasýnda
kimbilir kimden
hangi zemheriden
kaç yaðmur
kaç fýrtýna
geçmiþ üstünden
büyük acýlar gibi dalgalanýyor
rüzgarlarda
çýrpýnýþý bir ayrýlýðý anlatýyor
iþlemesi yoksul bir el
oyasý zengin bir yürekten
bilen bilir
söyleyen ne güzel söyler
‘’daðlara doðru
daðlara doðru’’

ayný bizdik daðlarýn derininde
denizlerin doruðunda
ve sizdiniz yüzeylerde
balçýkta altýn avýnda
biz ise sevgilim
öpüþüyorduk
ay þavkýnda
yýldýzlar aþkýna
delice akan nehirlerin hýzýnda
tarlada buðday
sofrada ekmeðin buðusunda

sen de gel sevgilim
bu uzun yola
þu uçsuz bucaksýz bozkýrda
aç göðsünü
dökülsün yýldýzlarýn
dolsun güneþlerin
oraya
ordaki ateþe doðru
çalma kendini kendinden
çekme beni senden
yaþamayý yaþamak yapmak
kanatmadan kanamadan
olmuyor
derinden gelen uðultuyu
duyuyorum
ayýn güneþi vurduðu gibi yüzüme
derin bir oyuk daha açýyor içime
kanadý kýrýk çalýkuþunun bakýþý

yalnýzlýðým dokunuyor
topraðý ellerken
gökyüzünde yürürken
denizi dinlerken
eksik kalýyor zaman
boynunu koklamadan
yalandan gülüyor güller
avutmuyor bulutlar
kollarýný sarmazsam
ýslatmýyor yaðmurlar
yýkýlmýþ deðilim
eksiðim
umutsuz deðil
sensizim
hadi sende gel gölgem ol
þu çöl yalnýzlýðýma eðil

bulvarlarda
kalýn perdeler pencereler ardýnda
korkak sönük ýþýklar yanýyor
sokak öylece çýplak
bilmeden gücünü akýyor
o korkak sönük ýþýklarýn yanýnda
güzel yalancý kadýnlar
teke kokulu adamlarýn
hem altýnda çokça da üstünde
korkakça sönükçe sinsice

biz ise
biz gibi
doðru baþlayan bir yolculuðun
sert fýrtýnalarýndayýz
kar altýnda güneþe oruçlu
kor içinde sönmeyen sonsuzluðu
bileyleyen bir tatlý uðultulardayýz
sen sen sen
gözle görülmeyen bir gerçek
elle tutulabilen aydýnlýksýn
her þafak seni sayýklar
ufuklarda çiftleþerek uçan kuþlar

Umut Erden


Sosyal Medyada Paylaşın: