Anlamadın
Yaprak oldum.
Ve hazan gibi dalýmda sarardým soldum.
Rüzgarlara fýrtýnalara kapýldým.
Savruldum durdum.
Aþkýn ateþinde yandým ve sevgime inandým.
Yine anlamadýn sen.
Þu seni sevenin mecnun halinden;
Çöllerde dolaþtým
Susuzken suya deðil aþkýna susadým.
Peþine düþtüm.
Bir sözüne kandým sever sandým.
Bir bakýþýna bir iþvene ve senin bir sözüne,
Aldandým.
Yalvardým þiirler yazdým
Seni sevdiðimden yangýn, ve mecnun halimden.
Sen benim için çok özeldin.
Oysa bilmedin,
Sen, sen anladým bana sevdalýsýn demedin.
Hep beyaz atlý prensini bekledin.
Beni dersen görmedin.
Bekledim seni yýllar yýlý.
Senin beni bir gün seveceðini anlayacaðýný;
Ne seni sevdiðimi bildin ne sevdin nede sevdirdin
Kendine mecnun ettin beni.
Bir kere bile gelmedin görmeye, ve sevmeye,
Sen anlamadýn mecnun halimden.
Anladým seni sevsem de.
Sevmemin bir yalan bir yanlýþ olduðunu.
Çünkü senin için ben, ne bir prenstim ne de bir seven.
Anladým,
Sýradan bir insan olduðumu;
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.