Balýkçý Kulübesi..
Bir rüya gördüm kýsacýk uyuyup az evvel,
Deniz kýyýsý ve küçücük bir kulübe,
Bir balýkçý kulübesi,
Salaþ mý salaþ, ama nasýl da huzurlu.
Kayalýklar var önünde,
Oturup üstlerine ayaklarýný denize sokabiliyorsun,
Balýk tutup,
Sonra da onlarý piþirebiliyor ve,
Raký ile örtüþtürüyorsun.
Ýstediklerin bulabilir seni orada sadece,
Kimi istersen o gelir,
Yazýn dýþarýda,
Kýþýn içeride aðýrlarsýn misafirlerini,
Elbette görmek istediklerini.
Sýcacýk olur yanan soba ile içerisi,
Yer yataðýnda yatar,
Yer sofrasýnda yersin.
Hatta belki de kestane piþirirsin,
Çevire çevire soba üstünde.
Sabahlarý ekmek kýzartýr,
Sürersin üstüne mis kokulu tereyaðý,
Çayýn gene orada demlenir,
Bilir misin sahi?
En güzel çay,soba üstünde demlenir.
Yalnýz olmak istemezsin elbette.
Can dostu bir köpeðin olmalý yanýnda.
Bir de sevdan,
Ama kimseyi sürükleyemezsin ki peþinden,
Bilinmeze,
Dönülmeze,
Haksýzlýk olur onlarýn sevdiklerine.
Uyandým rüyadan elbette,
Ama gerçek gibiydi ve o kadar da mutlu idim ki,
Gözlerim de yaþ vardý.
Hiç gelmek istememiþim gerçek hayata besbelli.
Býrakmak istememiþim,
Ne kulübemi,
Ne köpeðimi,
Ne de dolu dizgin yaþadýðým sevdamý,sevdalýmý.
24/09/2009
Aynur Meydan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.