doğurgan imleç

önünden geçiyorum ruhumun
gece olmuþ uyumuþ dizlerimde papatyalar
sensiz biten kaç gün alçaktýr bilmem
her söz bir ömre deðecek kadar yaman
uykularýmý kaçýrýyorsun ey aþk

þehri talan edecek cümleler kuruyorum
üstümde nazenin bir kadýnýn kokusu var
bu gece olabildiðince beyaz
küçük dudaklý bir çocuk gibiydi yaz
gidersen üþüyecek gibiyim

penceresi açýlmýyor çünkü evimin
çünkü ahþap seviyor en çok tahta kurularý
solgun iç hesaplarýmda gün batýyor
uçuyor can damarlarýma doðru albatroslar
en acýsý þeytan týrnaðým batýyor

gitsem en ücra köþesine tahtýmýn
savrulsam oradan buraya
kaçýrýlmýþ Ay batýrýlmýþ güneþ
çalý çýrpý meselesi kainat
ne gam þimdi aþk var iþte þimdi hayat

sabah oluyor dizlerimde saçlarýn
mazlum bir bedenim benden uzak durun
hayal eski yaralarýn adýdýr nasýl
nurun aynasýndan bana bir isim bulun
þiir söylerken cennete giden çocuklar

küfredenlere inat patlasýn mermiler
ölürsem kendime sar kollarýmý
deniz yönüne ver baþýmý göðsünde
bütün korkularým giderken kokun gitmesin
cilve gözlü beyaz kadýným benim




Sosyal Medyada Paylaşın: