etme...

silahsýzdým,
elimde beyaz bayrak
ve tütün

rüzgarlar sokaklarý týrmalýyordu
yüzüme hüzünler savurarak

-ve ben inat ettiðim bir masalý dinliyordum-

yapraklar sapsarýydý
bahar ellerini çekmiþti ormanlardan

-ben kuralsýz cümlelerle yazýyordum,
hýrsla...-

ve gözlerinin fermanýný dinlemekteydi,
gözlerim...-

sen hazana inat yeþilken,
her dalýmda sapsarýydým ben

-etme!
eðer bir resme beni çizeceksen,
aðaçlara sarý yapraklar ekme...-

aðaçlar ayakta ölür...

Sosyal Medyada Paylaşın: