Ü Ç Ü B İ N O L U K
BÝN OLUK
Obur Bin oluk, Tahtalý’da yaþardý,
Ayaklarý cüssesini taþýmazdý,
Hatunu beðenmeyip hemen boþadý,
Naçar olunca þaþtý, kaldý, Bin OLUK.
Ayak teki Hacýlar ardýnda kaldý
Öbür ayaðýna köye haber saldý,
Baþýn soguk muðar suyuna daldýrdý.
Kana, kana içti, doymadý, Bin OLUK.
Gece can hýraþ çalýþýr, gündüz yatar,
Ýþinde becerikli, Türk fiat motor.
Köylünün ekinini kendisi biçer,
Fakir, fukaraya kýymadý, Bin OLUK.
Yunt Daðýna merkeple oduna gider,
Bir eliyle aðaçlarý ziyan eder,
Öbür elle ceylaný ekmeðe dürer,
On bin lokma yedi, doymadý, Bin OLUK.
Taþeli kazan, Yunt Daðý bulgur olsa,
Kazana Göksu sývý yað olup aksa,
Köknar aðacýndan tahta kepçe bulsa,
Dokuz gün yese de, doymazdý, Bin OLUK.
Pilav kazanýný altý günde oydu,
Ýçi oyulan pilav, üstüne kaydý,
Bulgurun taneleri havasýz koydu,
Sevinçten zil takýp oynadý, Bin OLUK.
Seven yarenleri hayalini sorar,
Yunt daðýndan Taþeli’ne dostça bakar,
Meramýný diyecek bir dostu arar,
Candan seven yaren bulmadý, Bin OLUK.
Baþýna gelen altýn gibi kalbinden,
Ýyilik görmedi, yüzüne gülenden,
Anlamaz riyakarca þeytan iþinden,
Öldüðüne acýyamadý, Bin OLUK.
23- ARALIK - 2009
SÜLEYMAN YILDIZ / LEMOS 5303
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.