Bir akþamýydý haziranýn,
sondan bir evvelki gecesi...
Sessizce akýyordu sevdalý düþünceler
Ama ne dediðim bilinmez,
anlaþýlmazdý...
Harflerin yanyana sýralandýðý
anlamsýzlýk abidesiydi hayat.
Olmasa kalemim
kaðýdým
Nasýl yazabilirdim "senli" þiirleri,
bulamasaydým bir çakmaðý,
yakabilir miydim hasret kokan
aðýt gibi dizeleri...
Olmayýþýna, gidiþine yahut
yokluðuna deðildi aðýt,
O aðýt ki hüzne baþ kaldýrýp da
Ýdam sehpasýna yürüyen
yüreðin aðýdýdýr...
Hayaller de olmasa
Bir hoþçakal demek bile
Mümkün olmayacaktý,
Seni Görmeden...
Efe Ulaþ