Ard arda sýkýlmýþ mavzer kurþunlarý,
devrimi yýktýðýný sanýrdý
Ama yanýldý,
O ve yoldaþlarý düþmedi Kýzýldere’de
Selâm duruyor direnen halklara komutan Mahir
Yoldaþlara sesleniyor
binler olup akýn kýzýlderelerde...
Sarýlý, dört bir yaný küçük kerpiç evin,
Kahraman zanneder kendisini
küçük askerin,
Yoldaþ yiðitleri vurur
madalyasýný düþler zalim askerin...
Düþlerdeki askerin,
kulaç ata ata boðulur rüyasýnda
Binler olup akýyoruz, akacaðýz,
biz kýzýlderelerde...
Devrimin onurlu yükseliþi
kýzýlderelerden bugünlere,
Zaferi kesinleþmiþ
bir savaþ destanýdýr
emekçi halklarýn dilinde yazýlmýþ...
Mahir ve yoldaþlarý,
ard arda sýkýlmýþ mavzere
ve de suyu çýkmýþ düzene,
Bir çýð gibi büyüyerek geldiler
Kahramanlýk destaný
yayýldý aðýzdan aðza,
herkesin dilinde tek bir mýsra:
"Kurþunlar yýkmaz devrimleri
Hainler bitirmez Mahir’leri... "
Direniþi asil ve kudretli
emekçi halklarýn
Yüreklere kazýnmýþtýr türküsü,
Mitralyözün çýðlýðýydý
Namludaki öfke,
Emekçimin gönlünde
Kýzýldere, kanlý çizmeleriyle
yol alan cellâdýn deðil,
Devrimlerin, devrimcinin otaðýydý...
Efe Ulaþ