Garýn önünde sessiz bir gece
senin düþlerinle süslü,
Islak bir gece.
Yaðmura doymuþ toprak
doymuþ hüzün de kedere...
Garýn önünde bir bank,
Ortasýnda yapayalnýz
bodur bir aðaç.
Yazýn ortasýnda yapraklarýný dökmüþ...
Solgun yüzlü
mutsuz bir çocuk gibi
içine çekerdi,
ýslak topraktan gelen
hüznün kokusunu...
Senli düþler
ve gördüðü sen
yapraklarýný dökmüþ aðacýn,
öfkesiz çýðlýðýydý
Seni arayan
bir aþk çaðrýsýydý...
Efe Ulaþ